Lecz większość z nas w życiu goni za dobrami materialnymi, karierą zawodową, wygodą, prestiżem, szczęściem doczesnym, itd. Zapominamy o tym, że życie na ziemi jest tylko pielgrzymką, która szybko się kończy chociażby człowiek żył nawet sto lat. To i tak wszystko minie w mgnieniu oka. Naszą właściwą Ojczyzną jest wieczność i to o nią każdy z nas powinien zabiegać żyjąc na ziemi, gdyż jakie jest nasze życie na ziemi, taka będzie nasza wieczność. A wieczność jest nieskończona.
Święci Pańscy - skąd wiemy że są święci?
Wszyscy Święci mają już za sobą doczesną pielgrzymkę na ziemi. Oni uzyskali już niebo i cieszą się obecnością Boga Ojca w niebie. Lecz skąd wiemy, że są Świętymi?
Osoba, która żyła pobożnie, była powszechnie szanowana za swoje dobre uczynki, była prawa i dawała swoim życie dobry przykład innym oraz umarła w opinii świętości czasem z biegiem lat wyniesiona jest do rangi Osoby Świętej. Z podkreśleniem słowa "czasem", bo wielu jest Świętych cichych, ukrytych, o których świętości wie tylko Stwórca. I do tych cichych i nikomu nieznanych Świętych modlimy się i czcimy Ich w Dzień Wszystkich Świętych i nie tylko.
Lecz zanim nastąpi ogłoszenie osoby "świętą" toczy się długi proces beatyfikacyjny i kanonizacyjny w Watykanie. Dusza ta musi wykazać się jawnym cudem, który badany jest przez najznakomitszych teologów i uczonych świeckich i to oni orzekają, czy dana sytuacja jest cudem powstałym za przyczyną tego zmarłego dobrego człowieka. I dopiero po takich dokładnych badaniach i całym procesie sądowym wynosi się prawą duszę na Ołtarze, aby była wzorem dla ludzi i pomagała wszystkim, którzy za jej pośrednictwem proszą Pana Boga o cud, jak na przykład cud uzdrowienia.
Jeden z przykładów, czyli Święty Antoni z Padwy - życiorys
Przykładem może tu być Święty Antoni z Padwy. Ten masowo dziś czczony Święty urodził się w Lizbonie pod koniec dwunastego wieku. Żył krótko, bo tylko 36 lat. Ostatni rok swojego życia spędził w Padwie. Był zakonnikiem i księdzem. Jako młody chłopak wstąpił do Zakonu Kanoników Regularnych św. Augustyna. Po studiach teologicznych w Coimbrze w roku 1219 przyjął Święcenia Kapłańskie wstępując do Zakonu Franciszkanów.
W swoim życiu odwiedził także Asyż, gdzie spotkał się ze świętym Franciszkiem. Tam właśnie odkryty został talent kaznodziejski świętego Antoniego. Święty Antoni z Padwy zasłynął z głoszenia promiennych kazań wygłaszanych podczas wędrówek, jak i na miejscach, w których przebywał. Jego kazania gromadziły tłumy słuchaczy. W kazaniach nawoływał do poprawy życia i pokuty. Kazaniami tego Świętego zafascynowany był nawet sam Papież Grzegorz IX.
Proces kanonizacyjny Antoniego z Padwy był najszybszy w historii Kościoła, gdyż po jego śmierci bardzo szybko odnotowano:
- 7 przypadków odzyskania wzroku,
- 5 przypadków uzdrowień z paraliżu,
- 3 przypadki uzdrowienia z głuchoty,
- 2 przypadki odzyskania mowy,
- 2 przypadki wskrzeszenia umarłych,
Święty Antoni posiadał także dar bilokacji i dar czytania w ludzkich sumieniach. Przy grobie świętego Antoniego w Padwie do dziś dzieją się cuda. Lecz nie tylko tam, bo również na całym świecie ludzie doznają cudów za wstawiennictwem świętego Antoniego z Padwy.
Pan Bóg dał potomnym wyraźny znak, jak wielka jest Świętość św. Antoniego z Padwy i jak ważne były głoszone przez Niego kazania. Bo, gdy po upływie 30 lat otworzono trumnę okazało się, że nie pozostało w niej nic poza ocalałym językiem i strunami głosowymi.
Wielu ludzi na świecie zaczytuje się żywotami Świętych, w tym także żywotem świętego Antoniego. Lecz nie tylko, bo również żywotem świętego Ojca Pio, świętego Jana Pawła II, świętej Faustyny, świętej Tereski i wieloma innymi życiorysami Świętych żyjących kiedyś na ziemi, a dziś będących w niebie u boku Trójcy Świętej i wypraszających dla nas żyjących na ziemi potrzebne łaski.