Koran 2:216
„Przepisana wam jest walka, chociaż jest wam nienawistna. Być może czujecie wstręt do jakiejś rzeczy, choć jest dla was dobra. Być może kochacie jakąś rzecz, choć jest dla was zła. Bóg wie, ale wy nie wiecie!”
Przemoc w Koranie jest więc usprawiedliwiona, pokój może zaistnieć tylko wtedy, gdy cały świat opanuje islam.
Muslim 1.31
Mahomet: „Nakazano mi toczyć wojnę przeciwko ludzkości, aż zaakceptuje, że nie ma Boga prócz Allaha, a ja jestem jego prorokiem, a także uzna wszystkie moje objawienia. Gdy tak się stanie, będę chronił ich życie i własności, póki szariat nie ustanowi inaczej, a w tym przypadku ich los leży w rękach Allaha”.
Wspomnijmy tutaj o Państwie Islamskim (ISIS, IS). Właśnie część tego cytatu „ (…) nie ma Boga prócz Allaha” jest zamieszczona jako motto tej organizacji w logo. Obowiązek prowadzenia dżihadu, to obowiązek dotyczący każdego muzułmanina. Każdy zdrowy na umyśle i ciele, którzy osiągnęli dojrzały wiek, musi walczyć w dżihadzie. W dżihadzie najwyższym władcą jest kafir, który jest przewodnikiem duchowym. Jego zadaniem jest namówienie kafirów do przyjęcia islamu, potem wzywa do zapłaty dżizji (podatku dla kafirów), a gdy odmówią przejścia na islam i zapłaty podatku, trzeba ich zaatakować. Poniższy werset Koranu mówi tak:
Koran 9:29
"Zwalczajcie tych, którzy nie wierzą w Boga i w Dzień Ostatni, którzy nie zakazują tego, co zakazał Bóg i Jego Posłaniec, i nie poddają się religii prawdy – spośród tych, którym została dana Księga – dopóki oni nie zapłacą daniny własną ręką i nie zostaną upokorzeni".
Walka trwa do tego momentu, aż niewierni staną się muzułmanami. Podczas wojny, wszystkie zdobycze wojenne mogą należeć do muzułmanów, zresztą werset Al.- Buchari 4.53.351 mówi jasno o tym, że Allah pozwolił Mahometowi brać łupy wojenne. Inny werset traktuje o tym, że piąta część łupów należy do Boga i jego posłańca, do krewnych i sierot. Kradzież również jest częścią dżihadu. Męczennikiem w islamie może stać się ktoś, kto zabija w imię Allaha. Konieczną motywacją jest zabójstwo dla Boga. Taką motywacją może wywalczyć miejsce w raju.
Al-Buchari 1.2.35
Mahomet rzekł: „Człowiek, który dołącza do dżihadu wiedziony szczerą wiarą w Allaha i jego Proroków, i wyjdzie z walki cało, zostanie wynagrodzony przez Allaha po śmierci lub w postaci łupów wojennych. Jeśli zginie w walce jako męczennik, ma zapewnione miejsce w raju”
Najwięcej tekstów o dżihadzie znajdziemy w sirze i jest ich 67%. W hadisach jest to 21%, a w Koranie 9%. Dżihad pochłonął już życie 270 mln ludzi. Jeżeli chodzi o swobodę myśli, to w wielkim skrócie, możemy powiedzieć, że takowa nie istnieje. Jest jeden przekaz myślenia, dostępny w trylogii i wykraczanie poza ramy poruszania się traktowany jest bardzo rygorystycznie. Apostazja to odejście od islamu, a taka decyzja jest karana śmiercią. Po śmierci Mahometa pojawiły się plemiona, które chciały porzucić islam. Pierwsze wojny były toczone właśnie przeciwko apostatom.
Al-Buchari 2.23.483
Po śmierci Mahometa, kalifem został Abu Bakr. Wypowiedział on wojnę grupie Arabów, którzy powrócili do pogaństwa.
W innym rozdziale tej samej księgi jest napisane:
Mahomet „Muzułmanin, który wyznał, że nie ma Boga prócz Allaha, a ja jestem jego prorokiem, nie może zostać zabity, za wyjątkiem trzech przypadków: kary za morderstwo, cudzołóstwo i apostazję”.
Al-Buchari 8.82.797
Istnieją również inne wersety o traktowaniu apostatów i wymierzanym im karach jak w rozdziale Al-Buchari 8.82.797 gdy Mahomet mówi o odcinaniu rąk i stóp, a oczy miały być wypalane gorącym żelazem. Następnie rzucano ich na ostre skały, gdzie umierali z pragnienia. Również jest opisywany przykład żyda, który wrócił do judaizmu i kazano go zabić.
Al-Buchari 7.72.843
Wydawało by się, że sztuka mogłaby być dziedziną w której istnieje wolność. Tutaj jej również nie ma. Są wykazy instrumentów muzycznych, których nie wolno używać. Są nimi: flety, instrumenty strunowe. Granie lub słuchanie mandoliny, lutni, cymbałów czy fletów jest zakazane. Dopuszczone jest używanie tamburynu na ślubach, ceremoniach obrzezania, pod warunkiem, że mają dzwonki po bokach. Gra na bębnie jest zakazana. Malowanie obrazów jest zabronione. W Al-Buchari 7.72.843 możemy przeczytać historię w której do Mahometa nie chciał przyjść Gabriel. Gdy Mahomet się na niego poskarżył, Gabriel odpowiedział, że nie wejdzie do domu w którym jest pies, lub obraz. Karą dla ludzi malujących obrazy jest piekło.
Al-Buchari 5.59.369
Słowo pisane musi być pisane zgodnie z prawem szariatu. Salman Rushdie do dziś jest na „czarnej liście” za napisanie powieści pt. „Szatańskie wersety”. Theo van Gogh czy Pim Fortuyn zostali zamordowani za „bluźnierstwo” przeciw islamowi. W Al-Buchari 5.59.369 możemy znaleźć opowieść w której Maslama za zgodą proroka morduje Kabę krytykującego islam, na którego uknuli podstęp. Kaba nie jest jedynym przypadkiem ukarania swoich poglądów śmiercią.
Ishak 819 mówi o przypadku Fartany i jej koleżanki, które śpiewały satyryczne piosenki na Allaha. Rozkazem było zamordowanie tych dziewczyn.
Jak widzimy, Islam to nie jest religia, która charakteryzowałaby się wolnością. Można "psioczyć" na poziom wolności słowa w europejskich krajach, ale jednak nikt nie chciałby, aby przemocą rozwiązywano problemy, jak miało to miejsce w przypadku róznych wydarzeń o których słyszymy z mediów.