Wydrukuj tę stronę
sobota, 09 styczeń 2021 18:33

Stalinizm w Polsce

Stalinizm w Polsce Stalinizm w Polsce

Polacy po 1945 roku znaleźli się w bardzo ciężkiej sytuacji polityczno-gospodarczej. Zakończenie II wojny światowej nie przyniosło oczekiwanej wolności, gdyż władzę objęli komuniści. Na ich czele stanął Bolesław Bierut. Od tego momentu Polska stała się uzależniona od Rosji. Najważniejsze decyzje wydawane były w Moskwie przez Józefa Stalina. Lata 1945- 1953 są nazywane stalinizmem lub terrorem stalinowskim, gdyż obejmują okres od końca II wojny światowej do śmierci Stalina.

 

  Embed from Getty Images

Terror aparatu Państwa komunistycznego

 

Władza komunistyczna opierała swój sposób autorytet na silnie rozbudowanym aparacie przemocy, stąd wzięło się określenie „terror”. Każdy obywatel musiał żyć według idei komunistycznych, w przeciwnym razie stosowane były kary. Sprawą nieposłusznych obywateli zajmowało się Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, czyli tak zwana „bezpieka”. Milicja Obywatelska (MO) oraz Urząd Bezpieczeństwa (UB) podlegały bezpiece. MO i UB stosowały różnego rodzaju represje fizyczne oraz psychiczne. Wszystko to miało na celu złamać oskarżonego obywatela. Można powiedzieć, że dawny hitlerowski system represji został zastąpiony nowym – komunistycznym. Jedną z najbardziej dotkniętych grup społecznych były osoby należące w czasie wojny do Armii Krajowej. Wykołowywano liczne sfingowane procesy, dawni żołnierze AK byli posądzani o np. próby obalenia nowej władzy.

Embed from Getty Images


Represje dotyczyły również środowisk religijnych., Kościół Katolicki był prześladowany. Padały liczne oskarżenia mówiące, że księża podporządkowywali polskie interesy Stolicy Apostolskiej, która podlegała Stanom Zjednoczonym. Kościołowi zarzucano również realizację polityki imperialnej. Ponadto, wprowadzono zakaz udzielania ślubów kościelnych, obywatele mogli zawierać jedynie małżeństwa cywilne. Z kolei w szkołach religia została wycofana z programu nauczania. W 1949 roku wprowadzono dekret „ O ochronie wolności sumienia”. Odtąd były stosowane kary za zmuszanie obywateli do praktyk religijnych oraz za udział w publicznych wydarzeniach religijnych. Zatem, każdy praktykujący katolik mógł paść ofiarą represji.
Później rząd postanowił pójść z Kościołem na ustępstwa. 14 kwietnia 1950 roku rząd zawarł z episkopatem polskim umowę. W dokumencie zawarto obietnice mówiące, że religia może wrócić do szkół. Dodatkowo, seminaria miały być utrzymywane przed państwo oraz duszpasterze mieli pracować w armii i zakładach karnych. Kościół mógł także prowadzić działania opiekuńcze i dobroczynne. Za obiecane ustępstwa władza krajowa oczekiwała, że duchowni nauczą wiernych szacunku do prawa i władzy państwowej. Oznaczało to, że działacze podziemia oraz popieranie polityki dotyczącej Ziem Odzyskanych będzie potępiane. Niestety, władza nie realizowała swoich obietnic. Najbardziej widoczne to było w sprawie katechizacji młodzieży.
W 1952 roku w lipcu uchwalono konstytucję PRL. Po tym wydarzeniu duchowni mieli rok później złożyć nową przysięgę o nową ustawę zasadniczą. Księża odmówili wykonania tego. W rezultacie prymas Polski Stefan Wyszyński został internowany. W wyniku tego biskupi złożyli jednak przysięgę dotyczącą wierności PRL w dniu 17 grudnia 1953 roku. Jednakże, prymas został wypuszczony na wolność 3 lata po złożeniu przysięgi. Te zdarzenie świadczy o brutalności oraz kłamliwości władzy komunistycznej.

Embed from Getty Images

Komuniści robili co mogli żeby zaszkodzić obywatelom - stalinizm

 

Komuniści ze wszystkich sił starali się zastąpić święta kościelne świętami państwowymi. Konstytucja uchwalona 22 lipca 1952 roku przypadała na rocznicę wydania Manifestu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (PKWN). Zatem tego dnia obchodzono święto narodowe. Warto wspomnieć, że ta konstytucja zawierała zapisy dotyczące swobód obywatelskich, ale nie było żadnej gwarancji, że będą one przestrzegane. Ich stosowanie było fikcją.
W konstytucji znajdowały się również zapisy dotyczące lojalności względem władz. Wśród nich znalazły się również absurdalne zalecenia np. obowiązek meldunku zgromadzenia w mieszkaniu, w którym uczestniczyło więcej, niż 3 osoby. O takim spotkaniu należało zawiadomić milicję. Nikt się nie stosował do tego przepis, zatem milicja miała dobry pretekst do aresztowań przeszkadzającym władzy obywatelom. Panowała wówczas zasada mówiąca, że na każdego człowieka można znaleźć odpowiedni paragraf.
Komuniści jednak realizowali niektóre obowiązki względem ludności polskiej. Zapewniono Polakom edukację, zatem ilość analfabetów uległa zmniejszeniu. Jednakże, programy nauczania musiały być zgodne z wymaganiami partii. Skutkiem tego było nauczanie historii w sposób przychylny władzy. Niektóre poglądy do dnia dzisiejszego pozostały w świadomości Polaków i ciężko je zmienić.


Podsumowując, w okresie stalinizmu wiele niewinnych osób zostało pokrzywdzonych. Część z nich odniosła śmierć, pomimo, że zasłużyli się dla narodu polskiego. Efekty działań władz komunistycznych są bardzo widoczne po dziś dzień. Walka z dawną komunistyczną propagandą wciąż trwa.

 

Zobacz pogrzeb Bolesława Bieruta