Wraz ze śmiercią kończy się krótka ziemska pielgrzymka i duszę czeka wieczność. Śmierć kończy życie duszy na ziemi i jednocześnie dusza rodzi się do wieczności.
Co dzieje się po śmierci człowieka, gdzie znajduje się dusza 30 dni po śmierci?
Podczas śmierci dusza odrywa się od materialnego ciała i wchodzi w inną rzeczywistość, w inną czasoprzestrzeń, gdzie będzie przebywać wiecznie. Dusza wychodzi poza przestrzeń materialną i wchodzi w przestrzeń bezwymiarową. Miejsca tego nie można sobie wyobrazić i nie można go określić. Gdyż miejsce pobytu duszy po śmierci znajduje się gdzieś w kosmicznych przestrzeniach, lecz w zupełnie innym stanie i innej rzeczywistości niż to było na materialnej ziemi. Dusza przebywa w czasoprzestrzeni z innymi duszami w sposób duchowy, czyli na sposób bytów niematerialnych.
Jak wiara chrześcijańska określa życie po życiu?
Wiara chrześcijańska mówi o tym, że po śmierci dusza osiąga niebo, idzie do czyśćca, albo jest wtrącona do piekła. Jednak zanim osiągnie niebo musi oczyścić się w czyśćcu co do najmniejszej drobinki brudu ziemskiego. Ponieważ każdy człowiek popełnia grzechy, więc na pewno każdy zanim wejdzie do nieba musi przejść oczyszczenie, obmycie, odpokutowanie win w czyśćcu. Długość pobytu w nim zależy od grzechów popełnionych podczas ziemskiego życia. Dla jednych jest to krótki okres, a dla innych długi. Ale zawsze istnieje nadziej spotkania się z Panem Bogiem, gdyż czyściec jest miejscem przejściowym. Natomiast niebo i piekło są miejscami stałymi w sensie duchowym. Nie w takim sensie, jak to było na ziemi, gdzie każda rzecz miała swoje miejsce. Niebo jest czasoprzestrzenią wiecznej szczęśliwości połączonej z bliskością z Panem Jezusem. A piekło miejscem wiecznych udręk.
Gdzie położone jest niebo, czyściec i piekło?
Położenia tych miejsc nie da się objąć ludzkim rozumem i określić ludzkim językiem. I nie da się udzielić odpowiedzi i określić, gdzie w czasoprzestrzeni znajduje się niebo, czyściec i piekło. Dla człowieka nawet o najtęższym umyśle wiele spraw dotyczących sfery duchowej na zawsze pozostanie tajemnicą. Nikt nigdy nie zdoła tego poznać, rozwiązać. To, że my ludzie nie potrafimy wyobrazić sobie miejsca dusz 30 dni po śmierci, to nie znaczy, że takiego miejsca nie ma. Jest ono na pewno i dowie się tego każda dusza, lecz dopiero po śmierci. Gdyby takiego miejsca nie było, to jaki sens miałoby ludzkie życie na ziemi? Życie na ziemi istnieje, bo jest do czegoś przeznaczone. A przeznaczone jest do świętości. W życiu ludzkim nie ma przypadków. Wszystko jest ze sobą misternie powiązane, choć najczęściej tego nie zauważamy lub się nad tym nie zastanawiamy.
Gdzie w ciele ludzkim ma swoje mieszkanie dusza? Nie tylko miejsca pobytu duszy po śmierci nie da się określić. Nie da się także określić miejsca duszy w ciele ludzkim. Każdy wie, że ciało ludzkie ożywia dusza, lecz gdzie się ona znajduje w ludzkim ciele tego już nikt nie wie. Najwyżej może się domyślać i snuć przypuszczenia. Jedni sądzą, że dusza znajduje się w mózgu, a inni na miejsce duszy wyznaczają serce.
Czym jest dusza?
A ona jest Tchnieniem Bożym. Jest niewidzialna, nie posiada ciężaru i znajduje się w całym ciele człowieka. W każdej jego najmniejszej komórce. Dusza ludzka posiada świadomość i sumienie, które stara się ratować duszę przed zatraceniem. W duszy mieszka bardzo przyjazny osobisty byt duchowy każdego człowieka, który broni i chroni człowieka na ziemi. Jest nim Anioł Stróż. Po śmierci dusza, czyli Tchnienie Boga wraca do Stwórcy, by zdać raport ze swojego włodarzenia podczas ziemskiego życia. Wraz z Tchnieniem Bożym, czyli z duszą ciało opuszcza też świadomość, sumienie, Anioł Stróż.
Jakie cechy po śmierci posiada dusza?
Dusza 30 dni po śmierci nie traci swojej świadomości. Nawet jest wprost przeciwnie. Jest ona jeszcze bardziej żywa i świadoma wszystkiego niż podczas ziemskiego życia. Doskonale widzi swoje grzechy, słabości, przewinienia i głupoty. I sama pragnie jak najszybciej oczyścić się z ziemskiego brudu i dołączyć do wiecznej szczęśliwości przebywania z Panem Bogiem w niebie.